Door roetuitstoot kleurde de peper-en-zoutvlinder tijdenlang zwart in industriegebieden. Nu er al veertig jaar roetfilters in gebruik zijn, komt de zwarte variant nog steeds voor, zij het verspreid. De bleke peper-en-zoutvlinder wint echter terrein.
Variant
De peper-en-zoutvlinder (Biston betularia) is van nature bleek, en zit graag op de berk (Betula). Door de industriële revolutie ontstond een zwarte variant, die plaatselijk de overhand kreeg. Het is een veel voorkomend nachtvlindertje die vanwege zijn schutkleur nauwelijks opvalt. Doordat zelfs op de bomen vervuiling neersloeg, had de zwarte peper-en- zoutvlinder een selectief voordeel. Dit wordt gezien als een voorbeeld van evolutie door natuurlijke selectie.
Door Bernard Kettlewell werd dit al in 1972 aangetoond, maar het bleef toch een omstreden onderwerp. Sindsdien zijn er geen goede metingen meer gedaan naar aantal en verdeling van de peper-en-zoutvlinder. Nieuw onderzoek onderschrijft zijn conclusies, en laat zien dat de zwarte nachtvlinder nu verspreid voorkomt, en in afnemende getale. Sinds de milieuwetgeving in de jaren zestig is de neerslag van vervuiling afgenomen, en heeft de zwarte variant een slechtere schutkleur. Zijn selectieve voordeel is weggevallen; hij is een zichtbaarder prooi geworden voor vogels.
Doordat het vele generaties duurt voordat een eenmaal ontstane genetische variant verdwenen is, komt de zwarte peper-en-zoutvlinder toch nog steeds voor. De zwarte variant ontstond door industrieel gestuurde natuurlijke selectie. Door milieuwetgeving is het mogelijk dat hij nu weer uitsterft.